روزه علی علیه السلام است
شب های ماه رمضان استٰ اغلب شما جوان هستید. وضو بگیرید. نماز بخوانید. کم حرف بزنید .کم قصه بگویید. این چیزهایی که در تلوزیون نشان می دهند برای تفریح است یا برای بچه ها. شما که روزه دارید کمتر این و آن را گوش دهید. کمی به کارهایتان برسید.
نیم ساعت یا یک ساعت بعد از نماز در سجاده بنشینید و خدا را یاد کنید. افطار که کردیدٰ بدنتان که آرام گرفتٰ به دعاییٰ به ثنایی یک دقیقه خدا را یاد کنید. با خودتان خلوت کنید. به قرآن نگاه کنید یا اینکه اصلا ساکت بنشینید. این خیلی قیمتی است. آدم افطار حقیقی را با خدا می کند. افطار حقیقی که خوردن نیست. ابعث حیاٰ آن افطار است.
نمازٰ پیامبر صلی الله علیه و آله است. روزهٰ علی علیه السلام است. افطارٰ خداست. از افطار بالاتر هم چیزی نیست. علی علیه السلام روزه است. یعنی هر که علی علیه السلام را قبول کند در دنیا کم حرف می زندٰ آلوده نمی شود. ذکر دنیا را کم می کندٰ ادعایش از بین می رود. هر که پیغمبر را نگاه کند نماز خوانده است. ذکر خدا می گویدٰ دعا می کندٰ صلوات می فرستد. همین طور می آید جلو تا خدا را ملاقات می کند و می گوید اشهدٰ خدا را دیدم. اشهد ان لا اله الا الله می گوید و بالا می رود.
حاج اسماعیل دولابی
پای این سفره بنشین
بعضی هستند که وقتی از کنار سفره رد می شوندٰ آن قدر حواسشان پرت است و متوجه جاهای دیگرند که اصلا سفره را نمی بینند. هستند کسانی که اصلا سفره ماه رمضان را نمی بینند یادشان نیست که ماه رمضانی آمد و رفت.
بعضی هستند که سفره را می بینندٰ اما به خاطر همان سرگرمی ها و اشتغالٰ وقت ندارند سر این سفره بنشینندٰ می خواهند سراغ یک سرگرمی بروندٰ کار دیگری دارندٰ دنبال دکانٰ دنبال کارٰ دنبال دنیاٰ دنبال شهواتٰ مجال این که سر این سفره بنشینند و از آن بهره ببرندٰ ندارند.
بعضی دیگر هم هستند که نه ٰ سر سفره می نشینندٰ سفره را می بینندٰ قدرش را هم می دانندٰ لیکن آدم های خیلی قانعی اندٰ به کم قناعت می کنندٰ لقمه ای برمی دارند و می روند نمی نشینند پای سفرهٰ خودشان را بهره مند و سیراب کنند و از آن چه در سفره هستٰ خود را محظوظ کنندٰ لقمه مختصری بر می دارند و می روند .
بعضی هستند که احساس بی میلی می کنندٰ یعنی اشتهایشان تحریک نمی شودٰ به خاطر این که غذای پوچ بیهوده ای را خورده اند و پای سفره ضیافتی که رنگین و جذاب و مقوی استٰ اصلا اشتها ندارند .
بعضی هم هستند که نهٰ در حد اشتها- که اشتهایشان هم زیاد است- از این سفره استفاده می کنند و واقعا سیر نمی شوندٰ چون مائدهٰ مائده معنوی است. تمتع به این مائده فضیلت استٰ چون فتوح و انفتاح و تعالی روح انسانی است.
هر چه انسان از این مائده بیشتر استفاده کندٰ روح انسان تعالی بیش تری پیدا می کند و به هدف خلقت نزدیک تر می شود. اینٰ غیر از موائد جسمانی است.
مقام معظم رهبری
نجات از شقاوت
تسبيحات حضرت زهراسلام الله عليهااز آثار و بركات بسياري برخوردار است كه از جمله ي آنها نجات يافتن از شقاوت و بدبختي است. هر انساني به تناسب بينش و نگرشي كه به جهان هستي و وجود پر آشوب خود دارد به دنبال خوشبختي است، و به عبارتي ديگر يكي از مهمترين مسائلي كه همه ي انسانها را آگاه يا نا آگاه به خود مشغول داشته است به طوري كه كارها ي زندگي و برنامه هايشان را در جهت وصول به آن پي ريزي مي كنند، مسئله ي رسيدن به سعادت و گريز از شقاوت است.
لذا انسان بعد از اينكه راه برايش نمايان شد .منتهي از آنجايي كه انسان اختيار دارد، راه خودش را بايد آزادانه انتخاب كند، گاهي حسن انتخاب به خرج مي دهد و راه هدايت مي پيمايد، و گاهي سوء انتخاب به خرج داده و راه ضلالت و گمراهي پيش مي گيرد. و اين مسئله شقاوت و سوء عاقبت مسئله اي است كه همه ي آنان كه به خود آمده اند، از آن مي ترسند و آنها كه بصيرت ندارند و در خواب غفلت عمر مي گذرانند از آن نيز به غفلت به سر مي برند. لذا آن دسته كه داراي بصيرت هستند، به لحاظ خوف از شقاوت هميشه دست به دعا و ذكر بلند مي كنند و با تضرع و اصرار از خداي خويش طلب دوري از شقاوت و رسيدن به سعادت مي نمايند. مداومت بر تسبيحات حضرت زهرا سلام الله عليها موجب محفوظ ماندن از شقاوت و بدبختي است.
از اين رو شايسته نيست كه از بركات و آثار آن غفلت نموده و در انجام آن كوتاهي و سستي نماييم.
دوري شيطان و خشنودي خدا
شيطان همواره دشمن ديرينه انسان بوده و هست و هيچگاه انسان از حيله ها و خواطر شيطاني او در امان نيست. شيطان بنا بر آيات الهي، دشمن قسم خورده انسان است تا او را به هر طريق ممكن به گمراهي بكشاند. از اين رو آدمي هميشه در معرض تهاجم شيطان و وساوس شيطاني است. بعضي انسانها در مقابل اين تهاجم شيطاني و خواطر نفساني هميشه در حال فرارند كه در اين صورت همواره مورد تعقيب شيطان و خواطرند، و هيچگاه خلاصي ندارند و اي بسا در آخر خسته شده و نفس زنان تسليم شوند، و عده اي اندك در تلاش اند كه با مداومت بر ذكر و فكر و عمل، چنان رفتار كنند كه شيطان و خواطر را از خود فراري دهند و شيطان را از خود دور كنند كه البته راهي است مشكل. كساني كه به اين مقام برسند داراي نفس مطمئنه خواهند شد كه ديگر دگرگوني درآن راه ندارد
وقتي انسان توانست شيطان را از خود دور و طرد كند، و به طاعات عمل نمايد و در كارها و اذكار و عبادت اخلاص ورزد، رضايت خدا نيز حاصل گردد، چون شيطان و وساوس او يكي از بزرگترين موانع كسب رضايت و خشنودي حقتعالي است. آري رضا و رضوان خداوند سبحان مطلوب سالكان و منتهاي آرزوي عارفان است.
يكي از راههايي كه مي تواند شيطان را از انسان دور كرده و موجبات رضاي الهي را فراهم آورد مداومت بر تسبيحات حضرت زهرا عليها السلام است
برائت از دوزخ و نفاق
از جمله ي ذكر كثيري اكه خداوند در قرآن كريم ياد فرموده تسبيحات حضرت زهرا عليها السلام است.
و از طرفي رسول گرامي اسلام فرموده است:
هر كس ذكر خداي عزوجل را بسيار كند خداوند او را دوست دارد، و هر كس ذكر خدا را بسيار كند براي او دو برائت نوشته شود: يكي برائت از آتش جهنم، و ديگري برائت از نفاق و دورويي. لذا تسبيحات صديقه طاهره سلام الله عليه اگر با شرايطش انجام پذيرد، موجب برائت از دوزخ و نفاق مي گردد.
میلاد با سعادت ام ابیها، فاطمه الزهرا سلام الله علیها بر تمام شیعیان حضرتش تبریک و تهنیت باد
منبع: سايت تبیان
در یک روز سرد زمستانی، بعد از نه ماه انتظار بالاخره به آرزویم رسیدم.
آرزوی دیدن چشم هایت ،چشم های مهربان و عاشقت
هنوز هم که هنوز است بوی مهربانی می دهی، بوی عشق
تو هنوز برایم همان مادری
همان مادری که دنیای مرا رنگ کرد و خودش ذره ذره آب رفت
اما من کمی فرق کرده ام
بی مقدمه می گویم مادر
بد شده ام، بد شده ام مادر
یاد آن روزها به خیر
یاد بهانه گیری های کودکانه ام به خیر
تنها کسی که برای تمام آن بهانه ها، گریه ها و خستگی ها، مرا در آغوش پر مهرش میکشید،تو بودی مادر
به یاد ندارم حسرت داشتن چیزی را به دلم گذاشته باشی
در میان تمام هم سن و سالانم همیشه بهترین و زیباترین کفش ها، لباس ها و گل سر ها مال من بود
با وجود گذشت این همه سال، اسم تمام کتاب قصه هایی که برایم خواندی را به یاد دارم
باز هم برایم قصه بخوان
اسم تک تک عروسک هایم را به یاد دارم
خیالم راحت است که با همه آنها،آن طوری رفتار کردم که تو با من رفتار می کردی
نمی دانی چقدر دلم هوای تاب و سرسره کرده
باز هم مرا تاب بده مادر
من تو را خسته می کردم، و خودم از تاب بازی سیر نمی شدم
مریم فدای تو مادر
مرا ببخش مادر
حلالم کن